رئیس دولت دهم جمهوری اسلامی ایران روز دوشنبه 13/2/89 با شرکت در کنفرانس مذکور که در مقر سازمان ملل متحد برگزار شد ،ضمن ایراد سخنرا نی در بخشی از صحبتهایش ، استفاده ابزاری و یک جانبه از شورای امنیت و آژانس بین المللی انرژی اتمی توسط اعضای دائمی شورای امنیت سازمان ملل را علت ناکارآمدی معاهده ان.پی تی و تئوري تروريسم از سوي آمريكا ومتحدانش را عاملي براي انحراف افكار عمومي و توجيه گسترش سلاح هسته ای دانست ویازده پیشنهاد به این نشست ارائه نمود واز آمریکا،شورای امنیت ،آژانس بین المللی انرژی اتمی ورژیم صهیونیستی انتقاد شدیدی بعمل آورد.
نکته محوری در پیشنهادات ارائه شده تاکید بر تبدیل پیمان منع گسترش سلاحهای هسته ای به پیمان خلع ومنع گسترش این سلاحها درجهان بود تا از این رهگذر 5 کشور عضو شورای امنیت و سه کشور هند، پاکستان و اسرائیل غاصب که دارای سلاح هسته ای هستند از این پس تمام سلاحهای هسته ای خود را نابود کنند!!؟؟ این پیشنهاد در شرایطی مطرح شد که دوکشور دارنده سلاح هسته ای وعضو دائم ودارنده حق وتو در شورای امنیت یعنی آمریکا وروسیه اخیرا پیمان موسوم به استارت 2 را دائر بر تحدید سلاحهای هسته ای وبالستیک خود امضا نمودند. پیشنهادات مطروحه از سوی سرپرست هیئت ایرانی عبارتنداز:
1-تشكيل يك گروه مستقل بين‌المللي براي تهيه دستور العمل اجرايي ماده 6 معاهده ان.پی .تی و برنامه‌ريزي و نظارت كامل بر خلع سلاح اتمي و جلوگيري از اشاعه سلاحهای هسته ای با اعطاي اختيارات كامل از سوي كنفرانس عمومی.
2-ارائه تضمين‌هاي جامع امنيتي الزام‌آورِ حقوقي، بدون تبعيض و بدون شرط تا حصول خلع سلاح كامل هسته‌اي از ناحيه دارندگان سلاح هسته‌اي.
3 - توقف فوري هرگونه تحقيق و توسعه و نوسازي سلاح‌هاي هسته‌اي و تاسيسات مربوطه و طراحي راستي آزمايي مندرج در پيشنهاد 2 وتدوين دستورالعمل الزام آور حقوقي براي ممنوعيت كامل توليد، توسعه، انباشت، ارتقاء، اشاعه و حفظ و نگهداري و استفاده از سلاح هسته‌اي
4- "تعليق استفاده كنندگان و تهديد كنندگان به سلاح هسته‌اي از عضويت در آژانس بين‌المللي انرژي اتمي با توجه باینکه حضور و فشار آنها و تسلط سياسي بر آژانس مانع از انجام وظايف قانوني خصوصاً در مواد 4 و 6 معاهده و موجب انحراف آژانس از انجام مأموريت‌هاي قانوني شده است..
5-"قطع هرگونه همكاري هسته اي با كشورهاي غير عضو معاهده ان پي تي
6 - تدوين اقدامات تنبيهي موثر براي كشورهايي كه به همكاري خود با غير اعضاء ادامه مي‌دهند
7- احتساب تهديد به حمله و يا هرگونه استفاده از سلاح هسته‌اي يا حمله به تاسيسات هسته‌اي به عنوان نقض صلح و امنيت بين المللي
8 - لزوم واكنش سريع سازمان ملل و قطع همكاري كشورهاي عضو ان پي تي با كشور تهديد يا حمله كننده
9 --اجراي هرچه سريعتر و بدون قيد و شرط قطعنامه كنفرانس1995درمورد منطقه عاري از سلاح هسته‌اي در خاورميانه
10 - برچيده شدن سلاح‌هاي هسته‌اي در پايگا‌ه‌هاي نظامي امريكا و متحدانش مستقر در ساير كشورها از جمله آلمان، ايتاليا و ژاپن
11- "تلاش جمعي براي اصلاح ساختار شوراي امنيت با توجه باینکه ساختار فعلي این شورا به شدت ناعادلانه و ناكارآمد است و از عوامل اصلي اين ناكارآمدي حمايت از دارندگان سلاح هسته‌اي است.
هیئت ایرانی در شرایطی در این اجلاس شرکت نمود که جو حاکم بر گروه 5+1علیه ایران سنگین تر شده وپروژه تشدید تحریمهای ایران از سوی شورای امنیت پی گیری می شود ،بگونه ای که مسکو وتا حدود زیادی نیز پکن با دیگر اعضای گروه مذکور هماهنگی بیشتری از خور بروز داده اند .
حضور هیئت ایرانی در این نشست عمدتا بر خلاف عرف جاری صورت گرفت چرا که اگثریت قریب باتفاق شرکت کنندگاه در سطح وزیر یا معاون وزیر خارجه در این نشست حضور یافته اند .برخی تحلیل گران معتقدند که شرکت ایران در این سطح در این نشست در راستای ایجاد شکاف در کنفرانس و جلوگیری از تصویب احتمالی قطعنامه جدید تحریم علیه ایران در شورای امنیت صورت گرفته است.
برخی نیز براین عقیده اند که حضور ایران در این سطح وعدم نتیجه بخشی این حضور وارائه پیشنهادات بیششتر به نفع 5+1است چرا که از این رهگذر زمینه های بیشتر انزوای ایران فراهم می شود و بستر افزایش فشارها برایران را فراهم تر می نماید.
در یک ارزیابی نسبت به سخنان و پیشنهادات ارائه شده از سوی تهران می توان گفت :اولا اکثریت انتقادات به عملکرد نهادهای بین المللی نامبرده شده وارد بوده و اکثر پیشنهادات ارائه شده در نفس خود منطقی است اما با توجه به ماهیت نظام بین الملل،پیشنهادات کاملا آرمانی و ایده آلیستی است .چراکه، نقشها در ساختار جهانی بر اساس مولفه واقعی قدرت ونه براساس عدالت ایفا می گردد وعلیرغم اینکه دوران جنگ سرد ونظام دوقطبی در جهان فروپاشیده، اما شاهد نظام چند قطبی سلسله مراتبی منعطف در عرصه بین الملل هستیم ،از سوی دیگر سیاست خارجی وسیاست داخلی کشورها تا ثیرات متقابل بر یکدیگر دارند و هردو ادامه یکدیگرند .بی شک براساس مولفه های قدرت و شرایط جهانی است که سیاست داخلی بر سیاست خارجی وسیاست خارجی بر سیاست داخلی تاثیرات زیادی در بردارند .بر همین اساس کشوری موفق است که بتواند به گونه ای مدیریت کند که نقش لازم را در منطقه وجهان ایفا نماید ،بدون توجه به این پارمترهای عینی خارجی وداخلی وتلاش در جهت اجماع داخلی وسازگاری خارجی در چارچوب منافع ملی ،هیچ کشوری نمی تواند منافع خودرا تامین نماید و به خواسته های خود نایل شود.
با توجه به آنچه فوقا مذکور افتاد بنظر می رسد علیرغم اینکه کنفرانس نیویورک که یک ماه به طول خواهد انجامید ،نتیجه ای ملموس در بر نخواهد داشت ، وپیشنهادات هیئت ایرانی به کنفرانس بازنگری ان.پی .تی در میان مدت هم جامه عمل نخواهد پوشید. در رابطه با موضوع هسته ای ایران نیز ،آمریکا وکشورهای اروپائی وگروه 5+1در جهت تصویب احتمالی قطعنامه تشدید تحریمها در شورای امنیت سازمان ملل به پیشرفتهای بیشتری دست خواهند یافت.
فارغ از بحث تحدید و خلع سلاح اتمی ، کم وکیف عملکردسازمان ملل، شورای امنیت ،آژانس بین المللی انرژی،شورای حکام آژانس انرژی اتمی و کشورهای عضو گروه 5+1 سوال این است که آیا ایران ،همچون آمریکا به این کشور اجازه می دهد مقامات خودرا به تهران بفرستد تا درنشستی بین المللی یا در دانشگاههای پایتخت یا صدا وسیما از ایران انتقاد نماید ؟با توجه باینکه ،آمریکا با همه سلطه طلبی هایش این امکان را برای مقامات سایر کشورها که به این کشور سفر می نمایند ایجاد می کند.از این نظر به این نکته اشاره نمودم که پیشتردر همین مقال به موضوع تاثیر متقابل سیاستهای داخلی وخارجی کشورها بر منافع ملی ودیپلماسی آنها گریزی زدم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر